Ognioodporność DOMÓW SZKIELETOWYCH część 2

Czy domy w technologii szkieletu drewnianego są łatwopalne?

Wątpliwość ta dręczy wielu Inwestorów. Ochrona życia i zdrowia domowników jest bardzo ważnym czynnikiem przy podejmowaniu decyzji o konstrukcji domu.

Jaka jest odporność ogniowa technologii drewnianej? Właściwa obróbka drewna, impregnacja, rzetelne wykorzystanie innowacyjnych technologii budownictwa drewnianego powoduje, że mieszkanie w DOMACH SZKIELETOWYCH jest w stu procentach bezpieczne.

 
Test materiałów ognioodpornych chroniących drewno w domach szkieletowych

Drewno jest podatne na oddziaływanie bakterii, grzybów, pleśni, owadów i czynników pogodowych a także naturalnie ognia. Wszystkie wspomniane zagrożenia z wyjątkiem pożaru noszą nazwę korozji biologicznej, inaczej mówiąc, destrukcja ma charakter wpływu naturalnego na niechronioną powierzchnię surowca. Drewno stykające się z gruntem, wodą i powietrzem może im się poddać. Wszelkie drewno wystawione na oddziaływanie promieni słonecznych i wody deszczowej traci swój początkowy wygląd. Natomiast wilgoć i grzyby w domu stwarzają niesprzyjające warunki dla stanu zdrowia ludzi i zwierząt. Impregnaty chemiczne, farby pęczniejące umożliwiają nam efektywną ochronę przed ogniem i drobnoustrojami i owadami drewnianej konstrukcji budynku. Poza tym, wełna mineralna stosowana do izolacji cieplnej i akustycznej ścian (zewnętrznych i wewnętrznych) tak samo z dobrym skutkiem zwiększa bezpieczeństwo pożarowe. Za sprawą tego typu rozwiązań drewniana  technologia szkieletowa i murowana są zbliżone pod względem bezpieczeństwa ogniowego.

Nie wolno ci zapomnieć, ze za intensywność pożaru odpowiada wyposażenie wnętrz, to ono właśnie płonie!!!

Zobacz test porównawczy szybkości spalenia się pokoju umeblowanego w starym stylu zawierający głównie z materiałów naturalnych jak drewno, wełna, bawełna i jedwab po stronie lewej, oraz pokoju umeblowanego w stylu nowoczesnym, głównie z materiałów syntetycznych po stronie prawej.

Niektóre urzędy w trakcie wydawania pozwolenia na budowę domu w technologii lekkiego szkieletu drewnianego odrzuca projekt żądając uzgodnień ze Strażą Pożarną. Jednak musisz wiedzieć, ze w myśl obowiązującego prawa budowlanego budynki mieszkalne o wysokości do 55 m, także te realizowane w technologii lekkiego szkieletu drewnianego, nie potrzebują uzgodnień pod względem zgodności z wymogami ochrony przeciwpożarowej. Niemniej jednak ze względu na osobiste bezpieczeństwo rekomendowane jest używanie do ich budowy impregnatów ogniochronnych do drewna i układanie izolacji z wełny mineralnej.

Analizując przepisy prawa budowlanego dowiadujemy się, ze największa wymagana odporność ogniowa w budownictwie mieszkalnym jednorodzinnym wynosi 30 minut. Osiągnąć ją można wykorzystując jako wewnętrzne okładziny ścian płyty gipsowo-kartonowe grub. 12,5 mm. wypełnieni one wełna mineralna. Stosując płyty gipsowo-kartonowe grub. min. 12,5 mm na wewnętrzne okładziny ścian nie jest wymagana impregnacja ognioochronna drewnianej konstrukcji domu. Na przykład: ściana rusztowa olicowana dwustronnie płytami gipsowo-kartonowymi, wypełniona wełną mineralną o gęstość co najmniej 80 kg/m³ układaną szczelnie i z dociskiem w celu zapobieżenia wypadania płyt wełny po odpadnięciu okładziny posiada klasę odporności ogniowej 0,5.

Równocześnie powinno się zwrócić uwagę na ochronę przeciwogniową zewnętrznych elewacji budynku. Niektórzy producenci płyt wiórowych, ogólnie wykorzystywanych w charakterze zewnętrznych okładzin ścian zewnętrznych proponują płyty posiadające atesty jako trudnozapalne.

Na lekkie ściany szkieletowe składa się: szkielet, okładziny oraz wypełnienie. W zależności od typu i ilości części składowych ściana ma zróżnicowany poziom izolacyjności akustycznej. Wpływ wariantu szkieletu na izolacyjność ściany w głównej mierze wiąże się z jego grubością. Większa grubość szkieletu zwielokrotnia odległość pomiędzy okładzinami, a tym samym zwielokrotnia jej izolacyjność akustyczną. Fundamentalny wpływ na kształtowanie izolacyjności akustycznej przegrody szkieletowej mają okładziny. Wartości jej wynika z masy i sztywności płyt okładzinowych, oraz ze sposobu ich zamocowania do szkieletu. Im większa masa płyt okładzinowych tym izolacyjność akustyczna jest większa. Nazbyt duża sztywność, spowodowana np. małym rozstawem słupków, zmniejsza izolacyjność przegrody. Natomiast elastyczne przytwierdzenie płyt z co najmniej jednej strony ściany do szkieletu powoduje wzrost wskaźnika izolacyjności.

Poprzez zapełnienie przestrzeni powietrznej pomiędzy okładzinami przegrody szkieletowej właściwie dobranym materiałem możemy otrzymać duże zwiększenie izolacyjności akustycznej tej przegrody. Najkorzystniej działającym tworzywem wypełniającym są materiały włókniste, czyli wełna mineralna i wełna szklana. Im większy ciężar objętościowy wełny tym lepsza izolacyjność akustyczna.

Wymaganą izolacyjność akustyczną (min. 53 dB) zaspokoi wyłącznie podwójna ściana z płyt gipsowo-kartonowych grubości 3,5 cm dla każdej ściany, z wypełnieniem przestrzeni powietrznej pomiędzy nimi wełną mineralną o ciężarze objętościowym 100 kg/m³, grubości 5 cm. W zakresie ścian na szkielecie drewnianym, najbliższa wypełnieniu kryteriów normy akustycznej, okazuje się być ściana z płyt gipsowo-kartonowych na szkielecie drewnianym, z dodatkowym obustronnym poszyciem z płyty pilśniowej twardej grub. 4 mm, i wypełnieniem pustki pomiędzy słupkami wełną mineralną o ciężarze objętościowym 80 kg/m³.

Izolacja akustyczna i ochrona przed ogniem

Identycznie w przypadku stropów, które to potrafią okazać się utrapieniem źle wykonanych domów drewnianych. Stropy, w przeciwieństwie do ścian, powinny charakteryzować się nie tylko odpornością na przenikanie dźwięków powietrznych, ale także, zgodnie z normami, tłumieniem dźwięków uderzeniowych. Za pośrednictwem właściwego dobrania konstrukcji stropu możemy zapewnić spełnienie kryteriów odnoszących się do izolacyjności od dźwięków powietrznych, nie możemy jednak uzyskać zadowalającej izolacyjności na dźwięki uderzeniowe. Polepszenie tłumienia dźwięków uderzeniowych lekkich konstrukcji podłogowych możemy osiągnąć przez zastosowanie izolacji z wełny mineralnej umieszczonej w pustce pomiędzy elementami konstrukcyjnymi stropu.

Podsumowując najważniejsze w przypadku ognioodporności konstrukcji drewnianych są: impregnacja chemiczna drewna poprzez smarowanie lub pryskanie, stosowanie drewna certyfikowanego, używanie właściwych materiałów do budowania ścian szkieletowych żeby zagwarantować trudnozapalność jak również spełnić normy akustyczne.

Jednak najważniejszym czynnikiem decydującym o bezpieczeństwie jest stosowanie się do zaleceń przeciwpożarowych i BHP.

Zainteresował Cie ten post? Dołącz do naszego prywatnego darmowego newslettera i odbierz nasz super poradnik "Mój pierwszy DOMek"